Εν μέσω μιας σημαντικής αναβάθμισης της κυπριακής οικονομίας από τον οίκο αξιολόγησης Moody’s, σε A3 από Baa2, με σταθερή προοπτική, αφού έχει μειωθεί ο δείκτης του δημοσίου χρέους της από την κορύφωσή του πριν από τέσσερα χρόνια, η υπό εξέλιξη κρίση στις εργασιακές σχέσεις κυρίως σε δύο βασικούς τομείς κυρίως στην κατασκευαστική βιομηχανία αλλά και το νέο αδιέξοδο στις εργασιακές σχέσεις στην τουριστική βιομηχανία, δημιουργεί όχι και ιδιαίτερα εύκρατο κλίμα στο εσωτερικό.
Στο μέτωπο που αφορά τον κλάδο της παραγωγής έτοιμου σκυροδέματος υπάρχει έντονη δυστοκία, ενώ προκαλεί παράλυση στην οικοδομική βιομηχανία η συνεχιζόμενη απεργιακή κινητοποίηση με τις πλευρές να μην έχουν καταφέρει να φθάσουν έστω σε ακτίνα επικοινωνίας αφού παραμένουν αμετακίνητες στις θέσεις τους.
Ταυτόχρονα εκεί που θεωρήθηκε πως υπήρξε θετική εξέλιξη και στον άλλο σημαντικό κλάδο της οικονομίας, τον ξενοδοχειακό, διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρξε ποτέ συμφωνία αφού βρισκόταν υπό την αίρεση των αποφάσεων της γενικής συνέλευσης των ξενοδόχων οι οποίοι είχαν μόλις προχθές συνέλθει για να αποφασίσουν την τύχη της μεσολαβητικής πρότασης του υπουργείου -σε μια περίοδο κατά την οποία καταλαγιάζει, αν όχι συνολικά τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό, η κάθοδος τουριστών ειδικά μετά την εξάντληση και του Νοεμβρίου.
Η άλλη διάσταση
Τόσο το συνδικαλιστικό κίνημα όσο και η εργοδοτική πλευρά συνεχίζουν να οχυρώνονται πίσω από τις θέσεις τους κυρίως σε σχέση με την κρίση στην οικοδομική βιομηχανία αλλά και σε σχέση από ό,τι φαίνεται και με τις εργασιακές σχέσεις στα ξενοδοχεία.
Ενώπιον αυτής της εικόνας στο εσωτερικό σε σχέση με τα εργασιακά, είναι η πρώτη φορά κατά την οποία όλοι οι εταίροι συμφωνούν πως τα αδιέξοδα έχουν προκύψει μέσα από ένα πασιφανές δεδομένο το οποίο αφορά την παντελή ανεπάρκεια διαχείρισης της κρίσης σε πολιτικό επίπεδο. Μέσα από τα συμπεράσματα που προκύπτουν από το ρεπορτάζ, υπάρχει η αίσθηση πως τόσο το Προεδρικό, αλλά πρωτίστως οι κοινωνικοί εταίροι διαπιστώνουν μια πολύ άστοχη, στην εξέλιξή της, πολιτική διαχείριση στις εργασιακές σχέσεις που βαραίνει αποκλειστικά, όπως υποστηρίζουν, τον υπουργό Εργασίας. Όπως έλεγαν χθες στον «Π» εκπρόσωποι διαφόρων εμπλεκόμενων μερών δεν υπάρχει πλέον καμία σοβαρή επικοινωνία με τον συγκεκριμένο πολιτικό φορέα κυρίως εξαιτίας της πρακτικής του στους χειρισμούς των θεμάτων, η οποία δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ούτε στις συντεχνίες ούτε και στους εργοδότες. «Μας δίνεται η αίσθηση, όπως υποστηρίζουν, ότι ο υπουργός σε κάθε του κίνηση και παρέμβαση, υποτίθεται διαμεσολαβητικής μορφής, το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η προσωπική του επικοινωνία στα ΜΜΕ. Θεωρούν δε όλοι τους τόσο οι συνδικαλιστές όσο και εργοδότες πως «ποτέ στο παρελθόν ένας υπουργός δεν προχώρησε σε έξι διαδοχικές μεσολαβήσεις και προτάσεις για τα δύο υπό εκκρεμότητα ζητήματα αλλά να αποτύχει και σε όλες τις προσπάθειές του. Εκείνο που προφανώς επιχειρεί ο υπουργός είναι να βρίσκεται συνεχώς στην επικαιρότητα και να μην λαμβάνει υπόψη την εμπειρία μιας διαπραγμάτευσης αλλά ούτε και τους τεχνοκράτες και κυρίως τη διεύθυνση των εργασιακών σχέσεων του υπουργείου.
Το πρόβλημα στον Πρόεδρο
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι συνδικαλιστές αλλά και εργοδότες που έχουν άμεση επικοινωνία με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας έχουν επισημάνει εδώ και καιρό τη δυστοκία που επικρατεί στον τρόπο διαχείρισης από πλευράς τους, τα αποτελέσματα των κινήσεων και ενεργειών του υπουργού Εργασίας, υπονοώντας ότι ο υπουργός αποτελεί κόκκινο πανί για τους ίδιους. Το εντυπωσιακό δε όπως ο «Π» αντιλαμβάνεται είναι πως ο υπουργός με τους χειρισμούς του κατάφερε να στρέψει όλες τις πλευρές εναντίον του με αποτέλεσμα να χαθεί το όποιο πλεονέκτημα διαθέτει εκ της θέσης του για να συμβάλει στην επίλυση των προβλημάτων στις εργασιακές σχέσεις.
Αλλαγές στην ώρα τους
Οι αναφορές αυτές των εμπλεκόμενων, δεν είναι σημερινές αλλά αποτελούν θέμα συζήτησης εδώ και πολλούς μήνες. Οι ενστάσεις των παραγόντων της οικονομίας, κυρίως για την κατάσταση η οποία δημιουργείται από την αναποτελεσματική παρέμβαση του Υπουργείου Εργασίας, δεν μένουν απαρατήρητες από τον πολιτικό προϊστάμενό του Γιάννη Παναγιώτου. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπως υποστηρίζουν πρόσωπα του περιβάλλοντός του, έχει γνώση και άποψη για τις συνθήκες που δημιουργεί η μεθοδολογία στους χειρισμούς του υπουργού Εργασίας. Ωστόσο όπως ο «Π» πληροφορείται δεν είναι ο Πρόεδρος έτοιμος να προχωρήσει επί τους παρόντος, σε χειρισμούς στο Υπουργείο Εργασίας οι οποίες να αποτελούν μέρος των ευρύτερων αλλαγών που θα ήθελε στο κυβερνητικό σχήμα. Οι αλλαγές, παρά τις πρόσφατες διαψεύσεις συνεργατών του, θα πραγματοποιηθούν, όχι κάτω από το βάρος πιέσεων, αλλά με βάση τις ανάγκες των δικών του σχεδιασμών. Ένας ευρύτερος ανασχηματισμός αναμφίβολα θα πραγματοποιηθεί στις αρχές του νέου έτους λαμβάνοντας υπόψη και τις χαμηλές επιδόσεις σειρά υπουργών οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται με βάση τις προδιαγραφές που έχουν καθοριστεί προσωπικά από τον Πρόεδρο.
Παρέμβαση με νόημα
Από την πλευρά του ο υπουργός Εργασίας αισθάνεται ότι η πίεση και οι επικρίσεις που δέχεται, έχουν ως στόχο όχι απλώς να αμφισβητήσουν την υπουργική του τακτική αλλά να τον απαξιώσουν ως πολιτικό πρόσωπο σε μια προσπάθεια ορισμένων, όπως διατείνεται, να ψαλιδίσουν τις όποιες φιλοδοξίες του για τις επόμενες προεδρικές εκλογές του ’28. Ενώπιον της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί, κυρίως από την αναποφασιστικότητα του υπουργού να χειριστεί σοβαρά θέματα στις εργασιακές σχέσεις - «επί της Ζέτας Αιμιλιανίδου ένα τέτοιο θέμα στην οικοδομική βιομηχανία θα είχε επιλυθεί σε δέκα λεπτά» είπε χθες χαρακτηριστικά συνδικαλιστής, αλλά και η ατολμία του ίδιου του Προέδρου να επιχειρήσει, τώρα, διορθωτικές κινήσεις στο κυβερνητικό σχήμα, οδήγησε τον έμπειρο υπουργό Οικονομικών Μάκη Κεραυνό να συστήσει στις πλευρές να κάνουν νέα προσπάθεια, με στόχο να αποτυπωθεί ένας τρόπος ώστε να ομαλοποιηθούν οι μεταξύ τους διαφορές. «Δεν χρειάζεται αυτή την περίοδο με τόσες γεωπολιτικές εξελίξεις να έχουμε και τα δικά μας εσωτερικά προβλήματα και γι' αυτό κάνω μία έκκληση να προσπαθήσουν όλοι να βρεθούν οι λύσεις» λέει στα μέρη ο Μάκης Κεραυνός. Αυτή η δήλωση του υπουργού Οικονομικών, εκτιμάται πως συμπεριλαμβάνει κατά τρόπο αντανακλαστικό τις ξεκάθαρες εγγενείς αδυναμίες του συναδέλφου του υπουργού Εργασίας με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να πείσει τα μέρη να προχωρήσουν στους αναγκαίους συμβιβασμούς. Ο οποίος προφανώς δεν είναι έτοιμος να τσαλακωθεί αλλά επιδιώκει την προστασία της εικόνας του ακόμη και σε πολύ σοβαρές συνθήκες για την οικονομία.
